De moeheid heeft ondertussen plaats gemaakt voor meer bewustwording en verantwoordelijkheid m.b.t. de verwerking van persoonsgegevens. Op dat vlak bereikt de GDPR meer en meer haar beoogde doel. Dit mede dankzij Schrems en andere privacy activisten, een actievere toezichthoudende autoriteit en het ontstaan van meer en meer privacywetgeving buiten de Europese Unie.

Het dient gezegd te worden, op dit vlak werkt de Europese privacywetgeving alleszins inspirerend. Om met Europese organisaties samen te werken, dienen ondernemingen uit niet-EU-staten immers een gelijkwaardig niveau van bescherming te bieden op vlak van gegevensverwerking. Europese organisaties moeten dus niet enkel intern hun alles op orde hebben om persoonsgegevens in overeenstemming met privacywetgeving te verwerken, maar dragen ook de verantwoordelijkheid om leveranciers te selecteren die de regels volgen en zorgvuldig omgaan met persoonsgegevens.

De media-aandacht die gepaard gaat met hoge boetes (zoals de monsterboete van 1,2 miljard euro voor Meta), cyberincidenten (zoals de cyberaanval op de Stad Antwerpen) en andere soms bedenkelijke verwerkingen van persoonsgegevens op grote schaal (zoals tijdens de Covid-19 pandemie, de illegale gezichtsherkenning bij de Antwerp 10 Miles, het gebruik van ANPR camera’s, …) zorgen daarnaast voor een verhoogd maatschappelijke bewustzijn rond het belang van privacy. Onderzoek toont aan dat vooral bij jongeren (Gen Z en millennials) het bewustzijn omtrent (online) privacy de laatste jaren enorm gestegen is en zij meer en meer bezig zijn hun privacy actief te beschermen.